6. Klon jawor (Acer pseudoplatanus)

Klon zwyczajny jest pospolitym, niewymagającym drzewem wielu gatunków. W górach najczęściej spotykamy się z klonem klonolistnym, na pogórzu i nizinach z klonem pospolitym (Acer platanoides) i klonem polnym (Acer campestre). W parkach i ogrodach wyhodowano także inne odmiany. Spękaną korę klonu łatwo rozpoznać w dojrzałym wieku po dużych, łuszczących się łuskach.

Klon jest dobrze znany ze swoich typowych liści przypominających ludzką dłoń. Na liściach często pojawiają się czarne plamy spowodowane chorobami grzybiczymi. Wszyscy znają owoce klonu z dzieciństwa, jako skrzydlate podwójne noże klonowe, które latają na wietrze jak helikopter lub można je założyć na nos jak "kinol".

Drewno klonowe jest cenione za swoje właściwości rezonansowe przez producentów instrumentów muzycznych, a także jest popularne wśród stolarzy. Kwitnący klon jest jak nakryty stół dla pszczół. Jego słodki sok był dawniej używany, jako słodzik, herbatę z suszonych liści stosowano na zapalenie migdałków, a wywar z małych gałązek z korą stosowano jako okład na obrzęki i gorączkę.

Zgodnie z celtyckim kręgiem drzew, osoby poczęte w dniach od 11 do 20 kwietnia lub od 12 do 21 października są związane z klonem. Osoby te mogą być oryginalne, egocentryczne, lubią towarzystwo, pragną podziwu, odnoszą sukcesy i mają poczucie przynależności do rodziny.

Drzewo opowiadające historię

Klon "u Sedláčků" (czyt. „U Sedlaczków”) rośnie w tym miejscu od czasu wybudowania domu nr 319 przez pierwotnych mieszkańców niemieckich w 1940 roku. Po II wojnie światowej dom został skonfiskowany i w 1950 r. należał do Czechosłowackich Lasów Państwowych. Dom był mieszkaniem służbowym i schroniskiem dla pracowników pobliskiego centrum budowlanego. Po prywatyzacji ośrodek i dom należały do spółki „Lesostavby Frýdek-Místek“. W 2000 r. schronisko ponownie stało się domem rodzinnym, w którym mieszka rodzina Sedláčków (czyt. Sedlaczków).

Naprzeciwko klonu znajduje się stodoła, która została zbudowana w 1847 roku i należała do gospodarstwa nr 250, które stoi za stodołą. W 1967 roku została skonfiskowana i przydzielona Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu Šumperk (czyt. Szumperk). Była wykorzystywana przez PGR do przechowywania materiałów, ale także, jako skup owoców i sprzedaż zbóż drobnym rolnikom. Po aksamitnej rewolucji stodoła została zwrócona pierwotnym właścicielom, którzy w latach 90. otworzyli w niej mały pub. Pierwotnie nazywał się Ji&Ra, dziś nosi nazwę "Stodola". Regularnie korzystają z niego lokalni bywalcy i przechodnie szukający odpoczynku i orzeźwienia podczas spaceru między zamkiem a centrum wioski.

 
1937, č.p. 250, SOkA Šumperk

 
2024, archiwum Mirny Sedláčkovej