7. Lipa drobnolistna (Tilia cordata)

Lipa to drzewo liściaste o wysokości do 30 m, które jest znane z plantacji drzew również jako soliter. Często występuje w lasach mieszanych. Lipa jest drzewem miododajnym, a jej pachnące kwiaty często radośnie brzęczą wiosną od pszczół i innych zapylaczy.  Owoce to małe kuliste niełupki, które po dojrzeniu opadają z całego kwiatostanu wraz z jasnymi liśćmi.

Od dzieciństwa uczono nas, że lipa jest naszym drzewem narodowym. Wybór lipy, jako drzewa narodowego oznaczał sprzeciw wobec ucisku Wielkiego Cesarstwa Niemieckiego. Liście lipy zdobią sztandar prezydencki i znajdują się na pieczęci państwowej.

Lipie przypisywano moc ochronną, ludzie wierzyli, że może odpędzić złe duchy. Często sadzono ją w pobliżu domów, ponieważ wierzono, że nie uderzy w nią piorun. Jej miękkie drewno jest wykorzystywane w rzeźbiarstwie, a kwiaty mogą być używane do przygotowywania herbaty na przeziębienia.

Zgodnie z celtyckim kręgiem drzew, lipa należy do osób urodzonych w dniach od 12 marca do 20 marca i od 14 września do 22 września.

Drzewo opowiadające historię

Stoisz przy lipie o wysokości 22 metrów i o obwodzie pnia 273 cm. Ta lipa opowiada historię właściciela domu nr 245, zwanego Dworem Emilii.

W 1908 r. posiadłość nr 245 kupił Florian Dresel, który pracował jako monter przy budowie młynów na Morawach i za granicą. Budowa tak dużego młyna trwała nawet dziesięć lub dwanaście miesięcy, a jego rodzina podróżowała razem z nim. Wynajął, więc posiadłość sąsiedniemu rolnikowi Köhlerowi. Rodzina Floriana Dresela przeprowadziła się do Velkich Losin dopiero po zaciągnięciu Floriana do I wojny światowej. Florian powrócił do posiadłości rodzinnej dopiero w 1918 r., w samym środku powojennej drożyzny i kryzysu. Ostatecznie całkowicie przebudował posiadłość, która została nazwana na cześć jego żony, czyli „Emilienhof” - Dwór Emilii. Oprócz warsztatu, który od 1932 r. mieścił się w nowo wybudowanej stodole po południowej stronie dziedzińca, znajdowało się tam również zakwaterowanie dla letnich gości dla 28 osób z łóżkami. Stodoła została zbudowana w 1937 r., co upamiętnia tablica na stodole (choć od tego czasu stodoła spłonęła i została ponownie odbudowana).

Oczywiście w 1945 roku rodzina straciła majątek. Zanim w 1947 r., zostali wysiedleni nadal mieszkali we własnym domu z nowymi czeskimi osadnikami - najpierw z rodziną Jašš, a następnie z osadnikami z Wołynia - rodziną Veselovskcich.

 
1937, č. p. 245, SOkA Šumperk

 
1954, SOkA Šumperk