5. Robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia)

Akacja nie jest naszym rodzimym drzewem, ponieważ została sprowadzona w XVII wieku przez botanika Jeana Robina z Ameryki Północnej. Została zasadzona głównie ze względu na obfite kwiatostany i wysoką produkcję miodu. Dzięki specjalnym bakteriom w korzeniach, drzewa akacjowe wiążą azot w powietrzu, podobnie jak fasola, dlatego nic innego pod nimi nie rośnie.

Stare drzewa akacjowe są duże, osiągają do 25 m wysokości. Kora jest interesująca i łatwa do odróżnienia od innych drzew, z głębokimi bruzdami i szorstkimi pasami w starszym wieku. Piękny kwiatostan przypominający winogrono przyciąga swoim zapachem wiele owadów, zwłaszcza pszczoły zbierające nektar na miód akacjowy. Owocami są strąki z ciemnobrązowymi nasionami. Cierniste gałęzie stanowią doskonałą osłonę dla gniazd ptaków.

Drewno akacjowe jest twarde, ciężkie, wytrzymałe i odporne na kontakt z wilgocią i glebą. Stosowane jest głównie tam, gdzie wymagana jest wodoodporność - na place zabaw, ogrodzenia, łodzie, meble oraz w budownictwie. Drewno jest kaloryczne i nadaje się nawet do wędzenia (bez kory!).

Stoisz obok drzewa akacjowego, które rośnie tu od ponad 150 lat. Wraz z innymi drzewami wyznacza "aleję zamkową", która od dawien dawna łączyła gminę z zamkiem.

Drzewo opowiadające historię

Uliczka nazywana jest również "Czarną Uliczką", ponieważ od wielu lat nie jest oświetlona, a po jednej stronie jej 350-metrowej długości znajduje się żywopłot grabowy. Aleja biegnie wzdłuż rzeki Losinka, do której w niewielkiej odległości wpada potok Račinka (czyt. Raczinka), który został tu sztucznie przekierowany w 1968 roku.

Prof. Jan Kabelík, czeski badacz i profesor, który część swojego twórczego życia związał z Velkimi Losinami, z pewnością przechadzał się tą uliczką. W latach 1946-1955 pracował i mieszkał na zamku Velké Losiny. Zajmował się tam rozwojem higieny, jako dziedziny naukowej, higieną żywienia oraz badaniami i uprawą roślin leczniczych oraz pozyskiwaniem z nich substancji czynnych. W tym celu założył ogród badawczy o powierzchni około 2 ha za zamkiem i korzystał z murowanej szklarni. Tutaj uprawiał i hodował głównie zioła lecznicze oraz badał ich zastosowania i efekty. Jego głównym celem było badanie antybiotyków w roślinach wyższych. Nasiona i sadzonki uprawianych tu roślin były dostarczane przez Instytut innym hodowcom - szkołom, PGR, państwowym gospodarstwom rolnym i innym zainteresowanym stronom. Praca i ogród Kabelíka zainspirowały również miejscowego dyrektora szkoły w Losinach, pana Pravoslava Popa, do założenia pól doświadczalnych Miczurina w Ośmioletniej Szkole Średniej w Velkich Losinach.

 
1976, SOkA Šumperk

 
1978, SOkA Šumperk

 
Prof. Jan Kabelík (1891 - 1979)